á endalausu ferðalagi...
föstudagur, janúar 14, 2005
Ég frétti um daginn að góður vinur hefði farið í læknisskoðun og niðurstöðurnar hefði ekki verið góðar og í dag er hann farinn á fund feðra sinna. Blessuð sé nú minnig hans.

Þessi vinur gekk undir nafninu Ofur fordarinn. Hann þjáðist af hrörnunarsjúkdómi (rið), og hann gat ekki blikkað augunum jafnt (hazardljósin voru ekki samtaka). Þessum vin kynntist ég í þegar við Gústi fluttum hingað á Raskið. Hann hafði þá þegar hjálpað okkur. Eigendurnir sem áttu hann þá, Sigurrós og Ingvi höfðu þá þegar farið og skoðað úbúð fyrir okkur. Maður vissi alltaf þegar hann var á ferðinni. Eftir að Sigurrós og Ingvi voru flutt til Íslands, þá hélt Ofur fordarinn áfram að búa á Raskinu. Hann fékk bara nýja eigendur þau Ara og Vöku. Ofur fordarinn flutti bara á annað bílastæði og bjó þar, þar til að "læknirinn" sagði að væri of veikur til að vera í umferðinni.

Þóra ferðalangur Þóra skrifaði.